Therapietrouw, compliance, adherence…what’s in a name?

Ongeveer de helft van de patiënten neemt voorgeschreven medicijnen niet of op de verkeerde manier in.  Dat is zonde, want bij een beter medicatiegebruik valt veel winst te halen. Meer therapietrouw, dat wil zeggen gedrag van de patiënt dat overeenkomt met het voorgeschreven advies van de arts, zou niet alleen meer kwaliteit van leven en een hogere levensverwachting opleveren, maar ook een aanzienlijke besparing op de kosten van de gezondheidszorg.

Er worden verschillende termen door elkaar gebruikt, maar telkens wordt wel weer een iets ander aspect benadrukt.

• Adherence (letterlijk; aanhankelijkheid) : in hoeverre de patiënt afspraken nakomt.
• Compliance (letterlijk: meegaandheid): de mate waarin de patiënt de aanbevelingen van de voorschrijver opvolgt.
• Concordance (letterlijk: overeenkomst): in hoeverre patiënt en behandelaar het eens worden over de behandeling.
• Persistence (letterlijk: volharding): in hoeverre de patiënt het geneesmiddelgebruik volhoudt.

Het is normaal gesproken in het belang van de patiënt dat hij zijn voorgeschreven therapie blijft volgen. Doet hij dat niet, dan is dat mogelijk in het nadeel van zijn gezondheid. Doordat de voorgeschreven behandeling niet volgens voorschrift wordt toegepast, krijgt de patiënt niet de kwaliteit van behandeling die mogelijk is. Hij loopt bijvoorbeeld zonder het te beseffen een grotere kans op een herseninfarct of hartinfarct. Bovendien zijn er medicijnen waarbij onregelmatige inname extra riskant is. Zelfs is er risico voor de omgeving, wanneer ziekteverwekkers resistent worden, doordat de nodige antibiotica te laag gedoseerd worden ingenomen.

Er bestaan allerhande interventies om de therapietrouw te verbeteren: het vereenvoudigen van het behandelings- of doseringsschema, een goede en duidelijke communicatie van de behandelende arts, een gedegen opvolging door de apotheker, het aanreiken van allerhande tools (medicatiedozen, schema’s, apps, alerts…) …

Maar meer en meer is men er zich van bewust dat de acceptatie van ziekte en behandeling heel belangrijke voorwaarden zijn voor therapietrouw. De nadruk ligt daarom meer op het motiveren en begeleiden van de patiënt dan op het naleven van voorschriften. In dit kader zien we dan ook dat begeleidingsprogramma’s via verpleegkundigen, die de patiënten aan huis bezoeken, zijn vruchten afwerpt. De verpleegkundige kan, naast de praktische aspecten van inname, ook de patiënten informeren, begeleiden, door het proces van acceptatie loodsen en zo komen tot een goede therapietrouw. Deze persoonlijke benadering in vertrouwen werkt uitstekend. De patiënten-programma’s die lopen via Novellas Healthcare zijn daar een mooi voorbeeld van. Hierbij dan ook een pluim voor het mooie werk van alle verpleegkundigen van Novellas Healthcare.